PARAMARIBO – In een bomvolle rechtszaal klonk dinsdag vooral één zin herhaaldelijk: “Ik weet het niet.” De politieman A.A., opgeroepen als getuige in de geruchtmakende Pikin Saron-zaak, wist weinig, herinnerde zich nog minder, en weigerde uitspraken over het gebruik van dodelijk geweld door collega’s.
Zeven politieagenten staan terecht voor de dood van Ivanildo Dijksteel (32) en Martinus Wolfjager (65) tijdens onlusten op 2 mei 2023 in het dorp Pikin Saron. De gebeurtenis volgde op felle protesten van bewoners tegen het uitblijven van grondenrechten, waarbij voertuigen en een politiepost in brand werden gestoken.
Getuige zonder geheugen
Hoewel A.A. eerder verklaarde dat er “geen noodzaak was om te schieten”, trok hij zich daar tijdens de zitting deels uit terug. Hij zei dat hij zelf niets had gezien, dat hij zijn verklaring deels op basis van ‘wat anderen zeiden’ had afgelegd en dat hij het proces-verbaal niet had ingezien. “Pas toen ik een filmpje zag, had ik door dat er was geschoten,” verklaarde hij.
De rechter, kantonrechter Cynthia Klein, moest meerdere keren zijn eerdere verklaring voorlezen. De officier van justitie en de advocaat van de verdachten stelden scherpe vragen over zijn onwetendheid. Maar telkens weer luidde het antwoord: “Ik weet het niet.”
Vragen zonder antwoorden
Advocaat Irwin Kanhai vroeg zich openlijk af hoe een politieagent – getraind om situaties te beoordelen – kan verklaren dat het schieten niet noodzakelijk was, terwijl hij toegeeft de situatie niet zelf te hebben meegemaakt.
De zaak gaat op 6 mei verder met twee extra getuigen. De zeven verdachte agenten zijn op vrije voeten.
Diepere wonden in de gemeenschap
De zaak draait echter niet alleen om juridische schuld, maar ook om diep geworteld wantrouwen. De gruwelijke dood van Wolfjager en Dijksteel raakt aan een lang sluimerend conflict tussen inheemse gemeenschappen en de overheid. Bewoners voelen zich structureel genegeerd en uitgesloten van besluitvorming over hun leefgebied.
De overheid negeerde volgens dorpsbewoners jarenlang hun roep om erkenning van grondenrechten, terwijl er wel houtconcessies werden uitgegeven op hun land. Dat leidde tot frustratie, protest, geweld en uiteindelijk: doden.
Families eisen waarheid
De nabestaanden geloven niet in de officiële lezing van een vuurgevecht. Op een persconferentie in juni 2023 spraken ze van executie, gebaseerd op foto’s, video’s en onafhankelijke getuigenverklaringen.
Terwijl zes dorpsbewoners al veroordeeld zijn tot lange gevangenisstraffen voor geweldpleging, is het verhaal van de dodelijke schoten op Wolfjager en Dijksteel nog altijd niet af.
