Tijdens een recente persconferentie heeft minister André Misiekaba van Volksgezondheid de financiële chaos binnen de Surinaamse gezondheidszorg bevestigd. Het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP) kampt volgens Misiekaba met een gigantische betalingsachterstand van de overheid die inmiddels is opgelopen tot een verbluffende minimaal SRD 285 miljoen.
Opvallend hierbij is dat van het totale bedrag ruim SRD 90 miljoen urgent nodig is om de dienstverlening draaiende te houden. Dit bedrag omvat onder meer zogenaamde trempelkosten bij de Spoedeisende Hulp (SEH), die de overheid sinds 2022 niet meer vergoedt. De regering had beloofd om de verhoging van deze kosten van SRD 300 naar SRD 700 op zich te nemen, maar heeft dit nagelaten. Hierdoor is alleen al hier een schuld ontstaan van circa SRD 20 miljoen.
Daarnaast staat er nog een open rekening van SRD 70 miljoen voor diensten die het radiotherapeutisch centrum verleent aan verschillende ministeries. Dit illustreert duidelijk de structurele betalingsproblemen waarmee de overheid kampt, met ernstige gevolgen voor de zorgverlening.
Voormalig minister van Volksgezondheid Amar Ramadhin, verantwoordelijk voor het beleid in de genoemde periode, is opvallend stil gebleven over deze problematiek. Critici wijzen erop dat zijn nalatigheid en het gebrek aan doortastendheid hebben bijgedragen aan de huidige financiële ellende. Onder Ramadhins leiding stapelden achterstanden zich op zonder zichtbare maatregelen om deze situatie aan te pakken.
Minister Misiekaba erkent het probleem en benadrukt tijdens de persconferentie dat structurele oplossingen noodzakelijk zijn om uit deze neerwaartse spiraal te komen. Ondertussen blijft het AZP, een van de belangrijkste ziekenhuizen in het land, met enorme financiële druk zitten en dreigen essentiële zorgdiensten te stagneren.
De vraag die nu dringend gesteld moet worden, is wanneer en hoe de overheid haar verantwoordelijkheden eindelijk serieus gaat nemen. Want terwijl politici discussiëren over mogelijke oplossingen, blijven patiënten en zorgmedewerkers in onzekerheid achter. Dit is niet alleen een bestuurlijk falen, maar een moreel failliet van de overheid jegens haar burgers.