
De recente benoeming van Meredith Vitolie, dochter van DNA-vicevoorzitter Ronnie Brunswijk, in de Raad van Commissarissen (RvC) van de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM) zorgt voor toenemende onrust binnen en buiten de luchtvaartsector.
De kritiek richt zich niet alleen op de vermeende ‘friends & family’-politiek achter haar benoeming, maar ook op de bestuurlijke stilstand die het bedrijf in crisis houdt.
Vitolie bekleedt al twee invloedrijke functies binnen de overheid: als directeur Grondbeleid bij het Ministerie van Grondbeleid en Bosbeheer en als voorzitter van de Stichting Bosbeheer en Bostoezicht (SBB).
Met haar nieuwe rol bij SLM krijgt zij een derde sleutelpositie in het openbaar bestuur.
Volgens insiders bij de luchtvaartmaatschappij wekt dit grote zorgen over belangenverstrengeling en politieke bevoordeling.
Hoewel er volgens SLM-bronnen een open sollicitatieproces plaatsvond voor de functie van president-commissaris, is onduidelijk of datzelfde geldt voor de overige benoemingen.
De nieuwe Raad van Commissarissen bestaat uit:
De kritiek is extra scherp omdat president Jennifer Geerlings-Simons zich in april nog fel uitsprak tegen vriendjespolitiek.
“Er was een man, hij heette Chan, en hij had een plan… maar het bleek een plan voor friends and family.”
Met die uitspraak tijdens een toespraak in Kwatta doelde Simons op haar voorganger Chan Santokhi.
Destijds beloofde ze een nieuwe bestuurscultuur waarin transparantie en deskundigheid centraal zouden staan.
De benoeming van de dochter van een coalitiepartner in een derde topfunctie roept nu vragen op over de geloofwaardigheid van die belofte.
Critici zien in de SLM-zaak precies het patroon dat Simons eerder zelf bekritiseerde.
De discussie rond de benoemingen werpt ook nieuw licht op de structurele problemen binnen SLM.
Uit correspondentie die RInieuws heeft ingezien blijkt dat voormalig directielid Lars de Brabander bij zijn vertrek in 2024 een commercieel groeiplan en aanbevelingsrapport overdroeg aan de directie en de RvC.
Beide documenten werden formeel goedgekeurd, maar nooit uitgevoerd.
“Ik heb bij de SLM — conform opdracht, na overeenstemming en na goedkeuring door mede-directieleden — een commercieel groeiplan met benodigde acties achtergelaten dat de basis vormt voor een volledig businessplan,”
aldus De Brabander in correspondentie met RInieuws.
Volgens hem dekken de documenten “de volledige lading” en zou het bedrijf bij uitvoering van de aanbevelingen mogelijk hersteld kunnen zijn.
Dat het plan vervolgens op de plank bleef liggen, voedt de perceptie dat politieke belangen de hervorming van het bedrijf blokkeren.
Een voormalige medewerker bevestigt:
“Er lag eindelijk een concreet plan met cijfers, routes en partners. Maar zodra politieke inmenging begon, verdween het in stilte.”
Politiek in de cockpit
De correspondentie met De Brabander toont dat de kern van het probleem niet technisch maar bestuurlijk is.
Er ligt een goedgekeurd plan, maar de wil om het uit te voeren ontbreekt.Ondertussen blijft SLM kampen met vertraagde vluchten, gestrande passagiers, technische problemen en een groeiend vertrouwensverlies bij reizigers.
De Brabander schrijft dat hij zich houdt aan afspraken met SLM, maar geeft aan dat:
“De huidige directie en RvC blijvend een beroep op me kunnen doen.”
Hij voegt daaraan toe: “Een nieuwe Surinaamse regering is in wording; ook deze kan via de juiste kanalen mij benaderen.” Een zin die suggereert dat zijn vertrek ook verband hield met politieke obstakels.
Een oud patroon in een nieuw jasje
De combinatie van politieke benoemingen, onuitgevoerde hervormingen en interne stilstand maakt van SLM een spiegel van het bredere probleem binnen staatsbedrijven.
Waar president Simons beloofde een einde te maken aan vriendjespolitiek, lijkt haar regering nu zelf te worstelen met diezelfde cultuur.
“Suriname heeft geen kennisprobleem, maar een integriteitsprobleem,”
zegt een luchtvaartexpert tegenover RInieuws.
Zolang bestuursfuncties worden verdeeld op basis van loyaliteit in plaats van kunde, zal SLM nooit vliegen op eigen kracht.
De benoeming van de dochter van een machtige politicus, gecombineerd met een genegeerd herstelplan, illustreert hoe politieke verstrengeling en bestuurlijke traagheid een nationale onderneming in gijzeling houden.
Wat ooit een symbool van nationale trots was, dreigt nu een voorbeeld te worden van hoe ‘friends & family’-bestuur de toekomst van Surinaamse instellingen ondermijnt.
De vraag blijft:
Hoe lang kan president Simons volhouden dat haar regering afrekent met vriendjespolitiek, terwijl de praktijk bij SLM iets anders laat zien?
Door: Rinieuws