De Surinaamse politiek blijft het podium voor onverwachte wendingen en onvergetelijke uitspraken. Terwijl de spanningen tussen Brunswijk en Bronto hoog oplopen, zorgt Bronto Somohardjo voor een moment van reflectie. Bij het delen van mijn artikel op sociale media voegde hij de veelzeggende woorden toe:
“We zwijgen vaak, niet omdat we niets te zeggen hebben, maar omdat we intelligenter willen zijn.”
Een zin die evenveel respect afdwingt als nieuwsgierigheid opwekt. Want in een politiek landschap waar elke uitspraak onder een vergrootglas ligt, lijkt deze stilte zowel strategisch als veelzeggend.
Bronto’s woorden roepen een fundamentele vraag op: Is zwijgen echt goud in de politiek? Of is het eerder een stilte die de volgende storm aankondigt? Hij lijkt hiermee te suggereren dat hij het grotere plaatje ziet en bewust kiest voor kalmte in plaats van chaos. Een zeldzaam verschijnsel in een politiek waar emotie en harde uitspraken vaak de overhand hebben.
Maar laten we eerlijk zijn: deze stilte komt niet zonder een vleugje vuur. In hetzelfde interview noemde hij Brunswijk immers “takru van binnen” – een uitspraak die weinig aan de verbeelding overlaat. Is dit de “intelligente” stilte waar hij het over had? Of slechts een meesterlijk gespeelde kaart in een veel groter spel?
Tussen zwijgen en spreken is er natuurlijk ook de kwestie van de slipper en de miljoenen. Brunswijk zegt dat Bronto geld moet terugbetalen vóór de verkiezingen. Bronto draait de rollen echter om: als iemand moet betalen, dan is het Brunswijk. En die slipper? Die blijkt ineens een beladen symbool voor beloftes en wederzijdse gunsten.
Wat deze kwestie zo boeiend maakt, is de dunne lijn tussen persoonlijke en politieke wrok. Terwijl Brunswijk aandringt op “terugbetaling,” lijkt Bronto juist vastberaden om politieke verantwoordelijkheid en rancune bloot te leggen. En met Bronto’s belofte om de brief van Brunswijk aandachtig te bekijken, is duidelijk dat dit verhaal nog lang niet voorbij is.
Wat Bronto’s woorden ons laten zien, is dat stilte en scherpte elkaar niet uitsluiten. Soms is het een meesterlijke zet om kalm te blijven en een tegenstander zichzelf te laten overschreeuwen. Maar wanneer de stilte wordt doorbroken, kan die even explosief zijn als het meest vurige debat.
En laten we eerlijk zijn: in een tijd waarin slippers en miljoenen symbool staan voor politieke intriges, biedt de Surinaamse politiek ons een unieke mix van drama en strategie. Dus of zwijgen echt goud is? Dat weten we pas als de storm volledig is gaan liggen.
