In de aanloop naar de verkiezingen van 2025 gonst het van de politieke statements. Maar geen enkele verklaring kwam harder binnen dan die van Saskia Walden. De voormalig minister van Economische Zaken stapte deze week uit de VHP. Niet na de verkiezingen – maar vlak ervoor. En dat maakt haar vertrek meer dan persoonlijk. Het is symbolisch.
Walden spreekt over corruptie, racisme en een onzichtbare hand binnen de partij. Over druk van invloedrijke figuren. Over ethiek die in botsing kwam met politieke praktijken. En terwijl zij haar conclusies trekt, zwijgt de partijleiding.
Precies deze week heeft RInieuws het VHP-bestuur een officieel verzoek om wederhoor gestuurd. In dat verzoek stelden we kritische vragen over vermeende goudfraude, belangenverstrengeling en interne verdeelsleutels voor buitenlandse holdings. Wij gaven de partij tot woensdag 21 mei de tijd om te reageren. Die reactie bleef uit.
Maar er kwam wel iets anders: een exit.
De timing is opvallend. Terwijl anderen binnen de partij zich in stilzwijgen hullen, kiest Walden ervoor om publiek afstand te nemen. Zonder de exacte link te benoemen, bevestigt ze met haar woorden precies datgene waar RInieuws vragen over stelt: het bestaan van een interne cultuur waarin ethiek het onderspit delft, waarin loyaliteit aan de top zwaarder lijkt te wegen dan transparantie naar het volk.
We zeggen niet dat haar vertrek een reactie is op onze vragen. We zeggen wél: de stilte van de VHP, en het vertrek van Walden, zijn twee kanten van dezelfde medaille.
Als een partij weigert te antwoorden op vragen over staatsbelangen en corruptie – maar een ex-minister in diezelfde week publiekelijk zegt “ik ben er klaar mee” – dan is dat voor de kiezer minstens een signaal. En voor een journalist reden om door te graven.
Redactie RInieuws
Lees ook: