De Surinaamse rechtsstaat heeft zich zojuist te kijk gezet. Het Openbaar Ministerie, dat de plicht heeft om het recht te handhaven, is door het Hof van Justitie niet-ontvankelijk verklaard in de zaak tegen voormalig vicepresident Ashwin Adhin. Met andere woorden: deze aanklacht had nooit eens mogen bestaan.
Dit is geen juridisch detail. Dit is een afgang.
Dit betekent dat het OM een politieke heksenjacht heeft gevoerd, zonder een zaak die juridisch ook maar enigszins houdbaar was. Dit betekent dat een voormalige vicepresident maandenlang door het slijk is gehaald – niet omdat hij aantoonbaar schuldig was, maar omdat bepaalde machthebbers hem weg wilden hebben. Dit is niet rechtspraak, dit is politiek theater.
En het publiek is er klaar mee.
Laten we het even helder stellen: als justitie werkelijk onafhankelijk was, dan had deze zaak het gerechtshof nooit bereikt. Het feit dat het zo ver is gekomen, toont aan dat er ergens op de lijn politieke druk moet zijn uitgeoefend.
Want als het OM werkelijk zijn werk had gedaan, dan hadden ze zelf al geconstateerd dat hun bewijslast waardeloos was. Dat ze dat niet deden, betekent óf dat ze incompetent zijn, óf dat ze zich hebben laten gebruiken als instrument in een politiek machtsspel. Beide opties zijn rampzalig.
En wie draagt hiervoor de politieke verantwoordelijkheid? President Chandrikapersad Santokhi en zijn regering.
Laten we eerlijk zijn: Santokhi’s regering is aan het instorten. De economie is een puinhoop, corruptie is nog steeds een gigantisch probleem, armoede heerst en het volk verliest massaal vertrouwen in zijn beleid. En nu dit schandaal erbij?
De president en zijn VHP-regering hebben zich hard opgesteld als voorvechters van de rechtsstaat, maar hoe geloofwaardig is dat nog als het OM zich laat gebruiken als politiek wapen?
Ondertussen staat de oppositie sterker dan ooit. De NDP krijgt hiermee een geschenk uit de hemel: ze kunnen nu met volle overtuiging zeggen dat deze regering politiek gemotiveerde processen voert tegen tegenstanders. En het mooiste voor hen? Ze hebben het niet eens zelf hoeven bewijzen – de rechter heeft dat voor hen gedaan.
En wie profiteert hiervan? Ashwin Adhin.
Door zijn vrijspraak keert hij sterker terug dan ooit. Waar zijn politieke carrière misschien eindigde bij een veroordeling, krijgt hij nu de kans om zich te profileren als een slachtoffer van een corrupte regering. En dat is precies het narratief dat de NDP zal gaan gebruiken in de aanloop naar de verkiezingen.
De zaak-Adhin zal niet zonder gevolgen blijven. Dit is een breekpunt voor Suriname. De vraag is nu: wie betaalt de prijs?
Dit is geen zaak die verdwijnt. Dit is een tijdbom.
Suriname staat op een kantelpunt. Dit is niet zomaar een rechtszaak, dit is een politiek aardverschuiving.
De vraag is niet meer of de regering-Santokhi standhoudt. De vraag is wanneer ze valt.
De politieke jacht op Adhin is mislukt. De vraag is nu: wie is de volgende die ten val komt?
