Suriname – De recente vergadering van De Nationale Assemblee (DNA) is geëindigd in chaos nadat parlementslid Ebu Jones, lid van de Nationale Democratische Partij (NDP), uit de zaal werd verwijderd. De aanleiding was een felle discussie over vermeende corruptie en belangenverstrengeling rondom Suribet, een gokbedrijf dat onderwerp van controverse is geworden binnen de Surinaamse politiek.
Ebu Jones werd uit de vergadering gezet door vicevoorzitter Dew Sharman, nadat hij luid schreeuwend beschuldigingen uitte richting parlementariër Asis Gajadien van de VHP. Jones beschuldigde Gajadien ervan dat hij geld zou hebben ontvangen van Suribet, zonder hier transparant over te zijn geweest. De beschuldigingen leidden tot een felle confrontatie, waarbij Jones zijn stem bleef verheffen ondanks oproepen om te kalmeren. Vicevoorzitter Sharman besloot uiteindelijk de politie in te schakelen om Jones te verwijderen, omdat hij weigerde de vergaderzaal te verlaten
De kwestie rondom Suribet heeft voor veel opschudding gezorgd binnen het parlement. Het gokbedrijf is al enige tijd onderwerp van discussie vanwege de groeiende invloed van gokbedrijven in de Surinaamse samenleving en de mogelijke betrokkenheid van politieke figuren bij de regulering van deze sector. De zorgen over belangenverstrengeling zijn toegenomen nadat meerdere parlementsleden mogelijk banden hebben met de gokindustrie, wat vragen oproept over hun integriteit en onafhankelijkheid.
Ebu Jones speelde hierop in door Gajadien frontaal aan te vallen. Hij beweerde dat leden van de coalitie, en in het bijzonder Gajadien, betalingen van Suribet hadden ontvangen zonder dat dit openbaar was gemaakt. Deze beschuldigingen raakten een gevoelige snaar, vooral omdat de regering momenteel maatregelen overweegt om gokbedrijven strenger te reguleren.
De uitbarsting van Jones en zijn verwijdering uit de vergaderzaal hebben geleid tot verhitte reacties binnen de politiek en in de media. Coalitieleden hebben de beschuldigingen van Jones resoluut afgewezen, waarbij Asis Gajadien heeft benadrukt dat er geen sprake is van enige vorm van corruptie of betalingen van Suribet. Hij noemde de acties van Jones een “wanhopige poging” om de aandacht af te leiden van de werkelijke kwesties die het parlement bespreken(Suriname Nieuws).
Jones zelf houdt vol dat hij onrecht is aangedaan door uit de zaal te worden gezet en dat de coalitie probeert kritische stemmen zoals de zijne het zwijgen op te leggen. Volgens hem is de samenleving de dupe van een “corrupte regering” die nauwe banden onderhoudt met invloedrijke bedrijven zoals Suribet. Hij roept op tot een onafhankelijk onderzoek naar de financiële banden van parlementariërs met gokbedrijven.
Het incident vindt plaats tegen de achtergrond van groeiende zorgen over transparantie en integriteit binnen de Surinaamse politiek. De afgelopen maanden is er steeds meer aandacht gekomen voor de manier waarop politici mogelijk betrokken zijn bij de gokindustrie, die in het land een bloeiende, maar ook controversiële sector is. Voorstanders van strengere regulering vrezen dat de groei van deze industrie gepaard gaat met een toename van sociaal-economische problemen, zoals gokverslaving en armoede, en dat de politieke banden met de gokbedrijven deze problemen verergeren.
Tegelijkertijd heeft de verwijdering van Ebu Jones uit de vergadering een debat aangewakkerd over de rol van oppositieleiders in het aan de kaak stellen van vermeende corruptie. Waar de ene kant zijn felle stijl van kritiek als nodig ziet om corruptie te bestrijden, ziet de andere kant het als een storend element dat de werking van het parlement belemmert.
Het is nog onduidelijk welke verdere stappen er zullen worden ondernomen, zowel ten aanzien van de beschuldigingen van Jones als zijn gedrag tijdens de vergadering. De oppositie heeft aangegeven de kwestie verder te willen onderzoeken en mogelijk aan te dringen op een parlementair onderzoek naar de banden tussen politici en Suribet. Ondertussen blijft de roep om meer transparantie in de politieke en economische betrekkingen binnen Suriname luid klinken.
Met de verkiezingen die steeds dichterbij komen, lijkt deze kwestie een belangrijke rol te gaan spelen in de toekomstige politieke debatten. De vraag blijft: in hoeverre hebben Surinaamse politici hun onafhankelijkheid behouden, en wat is de invloed van grote bedrijven zoals Suribet op hun besluitvorming?
