Jennifer Simons belooft harde aanpak en transparantie: “Geen wonderen, maar eerlijk werk”

Paramaribo, 6 juni — In een openhartig en uitgebreid interview tijdens het ATV-programma “Q&A” heeft NDP-voorzitter Jennifer Geerlings-Simons haar visie gedeeld op de toekomst van Suriname na de recente verkiezingen. Simons, die wordt gezien als de mogelijk eerste vrouwelijke president van het land, presenteerde een scherpe analyse van de huidige staat van het bestuur en kondigde een reeks concrete beleidsmaatregelen aan.

“Niet content met de uitslag” Hoewel de NDP als grootste partij uit de verkiezingen kwam, toonde Simons zich gematigd kritisch over het proces. Ze sprak van “weggemaakte zetels” en gaf aan dat de partij, ondanks de uitslag, zich schrap zet voor een leidersrol. “We moeten met de realiteit werken zoals die is,” aldus Simons.

Zero tolerance voor corruptie Een van de speerpunten van Simons is een harde aanpak van corruptie. “Als je niet presteert, moet je weg,” zei ze stellig. Ze kondigde een breed scala aan maatregelen aan, waaronder verplichte audits op alle ministeries en staatsbedrijven, verscherping van de Anticorruptiewet en de digitalisering van overheidsprocedures om vriendjespolitiek en fraude te voorkomen. “De computer gaat je geen tjoekoe vragen,” stelde ze resoluut. Ze onderstreepte haar belofte met een opmerkelijke uitspraak: “Als ik werk met iemand en die persoon is corrupt, hoeveel ik ook van je hou, als ik je laat met die corruptie, dan kan ik zelf liever aftreden.” Een ferme belofte — eentje die straks hopelijk niet verzandt in een zee van loyale uitzonderingen.

Afstand van Friends & Family-beleid Simons toonde zich fel tegen het benoemen van familieleden op invloedrijke posities. “We hebben extreme vormen gezien van vriendjespolitiek. Dat moet stoppen,” zei ze. Volgens haar bestaat er al een profielschets voor topfuncties, maar wordt die in de praktijk genegeerd. Klinkt als een frisse start, mits de schoonmaakploeg niet toevallig bestaat uit neven, nichten en oude klasgenoten.

Onderwijs en gezondheidszorg in crisis Over het onderwijs stelde Simons dat kinderen door armoede massaal uitvallen. “Alle kinderen moeten eten, en naar school kunnen,” benadrukte ze. Voor de gezondheidszorg kondigde ze acute maatregelen aan voor huisartsenzorg en ziekenhuizen, maar ook structurele hervormingen met nadruk op preventie.

Gronduitgifte en koersstabiliteit Het grondbeleid wordt volgens Simons transparanter en gedecentraliseerd. Ze beloofde een herziening van de uitgifteprocedures en keerde zich tegen illegale grondconversie. Wat betreft de wisselkoers gaf Simons aan dat de huidige stabiliteit kunstmatig in stand wordt gehouden: “Ze hebben alles van de Centrale Bank genomen om de koers te drukken.” Een subtiele waarschuwing: wie straks aan de knoppen zit, zal het zonder reserves moeten doen.

Natievorming en samenwerking Simons pleitte voor natievorming door culturele initiatieven zoals een “Heritage Month” en stelde dat samenwerking binnen de regering essentieel is. “We zijn niet naar heilige mensen op zoek, maar naar mensen die begrijpen dat het anders moet.” Een verademing — tenzij die ‘mensen’ uiteindelijk weer uit de bekende club blijken te komen.

Brede inzet van deskundigen zonder kerfstok Ze benadrukte verder dat deskundige personen van buiten de regerende coalitie ook kunnen worden ingezet, zolang zij integer zijn: “Ook de partij die er niet bij is… als er deskundige mensen zijn… die mee kunnen werken… die niks op hun kerfstok hebben… die kunnen soms worden ingezet. Ik bedoel, ik heb tegen niemand iets. Maar je moet wel mee willen lopen in een nieuw stramien.”

Controle op coalitiebeleid en rol van president Simons maakte duidelijk dat ministers niet op eigen houtje beleid mogen voeren, ook niet als zij tot andere partijen behoren. “Het beleid wordt door de regering gemaakt en de ministers voeren het uit. De president, als hoofd van de regering, coördineert dit beleid,” aldus Simons. Ze ging specifiek in op het ministerie van Justitie en Politie, dat bij de ABOP bleef ondanks eerdere bestuurlijke tekortkomingen. Simons zei daarover: “Er moet een beleid zijn, en de minister is de hoogste uitvoerder van het regeerbeleid, niet de maker ervan. We gaan ervan uit dat partijen hun verantwoordelijkheid nemen.” En mocht dat niet lukken? Geen zorgen, we vertrouwen gewoon nog een keer op goede wil — want dat werkte de vorige keren ook zo goed.

Politieagenten terug naar het korps Ze gaf aan dat politieagenten die zijn ingezet voor persoonlijke beveiliging van hoogwaardigheidsbekleders terug moeten naar hun korps. Hiervoor zouden speciale beveiligingseenheden moeten worden ingezet.

Decentralisatie als beleidslijn Een belangrijk punt in haar plannen is decentralisatie. Simons wil dat districten zelf plannen maken voor jeugd, sport, infrastructuur en gronduitgifte. Ze wil de rol van lokale besturen versterken en ondersteunen via training en certificering.

Financieel beleid: belasting en transparantie Simons benadrukte dat de staatsinkomsten verhoogd moeten worden door betere belastinginning, onder meer in de goudsector. Tegelijkertijd wil ze de gewone burger niet zwaarder belasten en hoopt ze via bestrijding van corruptie ook geld vrij te maken.

Infrastructuur en eerlijkheid over beperkingen Ze was helder over de beperkingen van de overheid: “Ik ga niet beloven dat ik alle wegen ga asfalteren. We nemen een moeilijke situatie over, maar we gaan hard werken en eerlijk zijn over wat wel en niet kan.” Een verademend moment van realisme — zeldzaam, maar welkom.

Eerlijkheid boven beloftes Tot slot deed Simons een opvallende belofte: ze zal geen valse hoop geven. “Ik ga u geen wonderen beloven, maar ik beloof hard te werken, eerlijk te zijn en transparant te besturen.”

Met deze uitgesproken visie en een reeks beleidsvoornemens lijkt Jennifer Simons zich op te maken voor een leiderschap dat breekt met oude patronen en inzet op hervorming, verantwoordelijkheid en natieopbouw. De komende maanden zullen echter uitwijzen in hoeverre deze beloften standhouden in de politieke praktijk — zeker gezien de complexiteit van coalitiepolitiek en de erfenis van wanbeleid die zij zelf erkent. Voor nu: woorden genoeg. De daden zullen moeten volgen.

Lees ook:

• Zwarte Dag in de Geschiedenis: 36 Jaar na de Vliegtuigramp van Zanderij
• “Vast op Zanderij: Surinam Airways laat passagiers én voetbalploeg stranden”
• Jennifer Simons belooft harde aanpak en transparantie: “Geen wonderen, maar eerlijk werk”
• Luchthaven Zanderij staat weer onder water – letterlijk en financieel
• Santokhi houdt vol alsof er geen wisseling van macht op komst is