PARAMARIBO — Binnen het Korps Militaire Politie (KMP) heerst diepe onvrede over de huidige werkomstandigheden. In een anoniem ingezonden stuk, afkomstig van bezorgde leden van het korps, worden ernstige zorgen geuit over het structurele gebrek aan erkenning, middelen en ondersteuning van overheidswege.
Hoewel het KMP formeel een zelfstandig onderdeel is van het Nationaal Leger en fungeert als uitvoerend orgaan van het Openbaar Ministerie (OM), wordt het korps volgens de inzenders niet als zodanig behandeld. Deze bijzondere juridische en operationele positie zou juist extra aandacht moeten krijgen, maar volgens de militairen gebeurt het tegenovergestelde.
Geen erkenning, geen middelen
Tijdens werkbezoeken en publieke uitlatingen stelt de minister van Defensie keer op keer dat er geen financiële ruimte is om te investeren in het KMP. Vragen over toelages en een eerlijke salariëring worden steevast afgedaan met de mededeling dat er geen uitzonderingspositie mogelijk is. Hierdoor vallen de leden buiten cruciale vergoedingen, ondanks hun politietaken en samenwerking met het OM.
“Onze leden volgen een volwaardige politionele opleiding en verrichten werk vergelijkbaar met dat van het Korps Politie Suriname. Toch worden we anders behandeld,” luidt het uit het ingezonden bericht.
Menselijke en materiële tekorten
Het stuk schetst een onthutsend beeld van de dagelijkse realiteit: een uitgedund personeelsbestand, hoge werkdruk, structurele tekorten aan materieel en gebrekkige medische zorg. Zo zouden voertuigen, kantoormiddelen en zelfs basisuitrusting vaak ontbreken of in slechte staat verkeren. Leden worden gedwongen uit eigen zak bij te dragen om hun werk te kunnen uitvoeren.
De huisvesting aan de Tourtonnelaan wordt omschreven als “gevaarlijk en bouwvallig”, ondanks een renovatie aan de voorzijde van het gebouw. Ook op het gebied van veiligheid en welzijn voor het personeel zou het korps in de steek gelaten worden.
Leiderschap onder vuur
De kritiek richt zich ook op de leiding van het KMP, die volgens de inzenders “weinig tot geen ruggengraat toont” tegenover de minister of de bevelhebber van het leger. De huidige commandant zou zijn prioriteiten elders leggen, onder meer bij de Surinaamse Voetbalbond. Hierdoor voelen veel leden zich in de steek gelaten en onder druk gezet om met minimale middelen maximaal te presteren.
Richting onvermijdelijke actie?
De aanhoudende demotivatie, het hoge verloop, en de verslechterende omstandigheden zouden op korte termijn kunnen leiden tot acties vanuit het personeel, zo waarschuwen de inzenders. “Motivatie ontstaat niet uit woorden, maar uit waardering, middelen en een rechtvaardige beloning,” schrijven zij.
Dit ingezonden stuk benadrukt de urgentie waarmee het ministerie en de legerleiding in actie moeten komen om verdere escalatie te voorkomen en recht te doen aan de cruciale rol die het KMP binnen het staatsapparaat vervult.
