“RINieuws is ‘Blind’, lui en tegen ontwikkeling,” zei minister Riad Nurmohammed deze week.
Sterker nog, hij ging verder:
“RINIEUWS is al die jaren blind geweest. Ik zou afraden om zo’n nieuws post te lezen. Het zijn deze mensen die geen ontwikkeling willen in een land en niet willen werken. 7 even mentaliteit. Dat is het resultaat vandaag!” vanwege dit bericht: Terwijl Suriname zinkt, spreekt Nurmohammed in China over bruggen
Geen woord over de ondergelopen straten, de ingestorte bruggen, de vergeten pompen of de kinderen die met blote voeten door smerig rioleringswater ploeteren – omdat laarzen een luxe zijn die hun ouders zich niet kunnen veroorloven. Geen woord over het gezondheidsrisico dat dit elke dag met zich meebrengt. Nee hoor. De echte dreiging voor Suriname is volgens hem een journalist met een pen.
Paramaribo. In wijken waar ouders hun kinderen met bezorgdheid uitzwaaien – niet vanwege criminaliteit, maar omdat ze bang zijn voor infecties, huidziektes of open wonden door kuilen en troep. Wijken waar miljoenen beloofd zijn voor infrastructuur, maar waar het enige dat arriveert, de regen is. En nee, niet alleen in Paramaribo. Ook in Wanica. In Commewijne. In het binnenland.
Toeristen die langs monumenten wandelen terwijl de lucht ruikt naar open riolering. Auto’s die slalommen door kraters in plaats van over straten. Mensen die lachen uit gêne, omdat huilen niks meer oplost. Dit is niet hoe je een land presenteert. Dit is hoe je het verwaarloost.
Dat terwijl hij in China spreekt over “duurzame samenwerking”, de brug in Matawai – zes maanden na oplevering – volledig is weggespoeld. De enige toegangsweg voor een hele gemeenschap, letterlijk weggedreven. Een project dat miljoenen kostte, en dat nu niets meer verbindt behalve frustratie.
Dat sommige projecten zijn stilgelegd door de rechter wegens wanbeleid. Dat er boetes zijn opgelegd aan zijn ministerie voor contractbreuk, vertragingen, en falend toezicht. Geen externe vijand, geen klimaatsverandering, geen economische druk. Gewoon: slecht bestuur.
Een medium als RINieuws dat wél dossiers opbouwt en kijkt. Naar de gaten in het asfalt. De gaten in het systeem. De gaten in de excuses. Want terwijl de minister onze ogen in twijfel trekt, kijken wij juist extra scherp – voor wie geen camera heeft, geen podium, geen laarzen.
Dus ja, noem ons blind. Lui. Of “7 even”. Maar wij zien alles. Zonder vliegticket. Zonder limonade in vergaderzalen. Gewoon, op straat. Waar het stinkt, zakt en zinkt.
En elke keer dat u wegkijkt, minister, kijken wij net iets langer en scherper.
Wat bedoelt de minister met ‘7 even mentaliteit’?
De uitdrukking komt uit het Surinaamse ambtenarencircuit. Oorspronkelijk verwees het naar ambtenaren die zich om zeven uur ‘s ochtends even op werk meldden – puur om gezien te worden – en daarna verdwenen om privéklusjes te doen. Het staat symbool voor gemakzucht, schijnverantwoordelijkheid en afwezig leiderschap. Ironisch dus, dat juist een kritische pers – die wél blijft kijken – wordt weggezet alsof ze liever niets doen. Dat is pas een staaltje politiek projectie
Column – door RINieuws
Lees ook: