SLM dobbert stuurloos verder: miljoenen open, beleid ontbreekt, personeel op de rand

PARAMARIBO 25 oktober 2025 — De Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM) blijft na jaren van politieke beloftes steken in onzekerheid. Terwijl de regering spreekt over “voortzetting”, merkt het personeel nauwelijks verbetering. Achterstallige betalingen stapelen zich op, de pensioenschuld blijft onduidelijk en cruciale beleidskeuzes blijven uit.

Volgens Marcia Clumper, voorzitter van de personeelsbond bij de SLM, is het beeld op de werkvloer al maanden onveranderd. “Er is nog niet veel veranderd. We weten niet welke richting het bedrijf opgaat, wie de trekkers zijn of wat het beleid is,” zegt ze in gesprek met ABC Actueel.

Achterstanden en open rekeningen

De financiële situatie bij de luchtvaartmaatschappij is zorgwekkend. Hoewel het Hof eerder bepaalde dat de werkgever de cao niet zomaar mag negeren, is die uitspraak tot nu toe slechts gedeeltelijk uitgevoerd.

De lonen worden inmiddels wel tegen de juiste koers uitbetaald, maar andere verplichtingen — zoals toelagen en koersverschillen tussen 2020 en 2025 — zijn nog steeds niet verrekend. Ook het pensioenfonds wacht op duidelijkheid: de schuld zou volgens Clumper oplopen tot tussen de 22 en 23 miljoen Amerikaanse dollar.

Een gezamenlijke commissie van de SLM en de bond moet de cijfers berekenen, maar volgens Clumper verloopt dat proces traag. “We willen weten hoeveel de SLM ons precies schuldig is. Zolang die cijfers niet op tafel liggen, kan er geen plan van aanpak komen.”

Onderbezetting ondanks vertrek van personeel

Terwijl buitenstaanders spreken van een te groot personeelsbestand, schetst de bond een ander beeld. De maatschappij zou kampen met structurele onderbezetting, vooral op de operationele afdelingen.

“Er zijn medewerkers die niet met verlof kunnen, of zelfs van verlof worden teruggeroepen omdat er niemand is om hen te vervangen,” zegt Clumper. Volgens haar is het vertrek van ervaren krachten de voornaamste reden waarom afdelingen nauwelijks kunnen draaien. De bond vertegenwoordigt momenteel ongeveer vierhonderd leden verspreid over de afdelingen cargo, catering, passagiersafhandeling en het vliegbedrijf.

Politieke inmenging en gebrek aan visie

Een terugkerend probleem binnen de SLM is volgens de bond politieke bemoeienis. Clumper spreekt van een “oude ziekte” die het staatsbedrijf blijft verzwakken.

“Elke regering komt met mooie woorden en gouden beloften,” zegt ze. “Maar zodra puntje bij paaltje komt, gebeurt er niets. De politiek moet zich eindelijk afzijdig houden van benoemingen en beleid.”

De nieuwe Raad van Commissarissen krijgt volgens haar nog het voordeel van de twijfel, maar de bond eist dat de raad bestaat uit mensen met daadwerkelijke luchtvaartkennis. “Een luchtvaartbedrijf bestuur je niet vanuit politieke loyaliteit, maar vanuit expertise,” benadrukt ze.

IPB-reizen en kortingen: misverstanden en privileges

Clumper verwerpt de kritiek dat personeel massaal zou profiteren van zogeheten IPB-reizen, vluchten tegen gereduceerd tarief. Volgens haar kunnen de meeste medewerkers zich dat niet eens veroorloven. “Je betaalt geen ticket, maar wel alle belastingen en heffingen. Voor velen is dat onbetaalbaar.”

Ze wijst erop dat er in de samenleving meer transparantie moet komen over andere vormen van kortingen, vooral die buiten het personeel om worden toegekend. Op de vraag of ook politici daarvan profiteren, antwoordde ze veelzeggend:
“U mag dat zelf invullen. We weten allemaal wie er hebben bijgedragen aan de situatie waarin we vandaag zitten.”

Een maatschappij in overlevingsmodus

De SLM kampt al sinds 2011 met interne spanningen, schulden en wisselende directies. Veel werknemers bleven ondanks alles trouw aan het bedrijf. “Dat zijn de diehard SLM’ers,” zegt Clumper. “Ze geloven nog steeds in het bedrijf, maar elke dag zonder duidelijkheid is er één te veel.”

De bond blijft volgens haar “kritisch maar hoopvol” en wacht op een formele reactie van de aandeelhouder — de staat — over de toekomst van het bedrijf. Scenario’s als privatisering, sanering of het oprichten van een nieuwe entiteit liggen nog open.

De SLM bevindt zich in een gevaarlijke fase waarin het voortbestaan volledig afhangt van politieke besluiten die maar niet vallen. Zolang koers, geld en kennis ontbreken, blijft de luchtvaartmaatschappij een spiegel van het Surinaamse staatsbestuur: vol potentie, maar gevangen in bestuurlijke mist.

De vraag is niet of de SLM nog kan opstijgen, maar of de politiek eindelijk bereid is het stuur uit handen te geven.