Paramaribo– Suriname staat internationaal bekend als het ‘groenste land ter wereld’, een natie met uitgestrekte regenwouden en een schat aan biodiversiteit. Maar terwijl de regering deze groene reputatie in stand houdt, wijzen recente onthullingen op een systematische vergiftiging van het land. Geheime documenten tonen aan dat in Suriname niet alleen cyanide wordt gebruikt in de goudwinning, maar ook JINCHAN heap leaching, een chemisch proces dat als milieuvriendelijk wordt gepresenteerd, maar in werkelijkheid nieuwe risico’s met zich meebrengt.
De cyanide-opslag aan de Van Roosmalenstraat was slechts een symptoom van een veel groter probleem. Toen omwonenden alarm sloegen, deden de autoriteiten niets. Pas na publieke druk werd een vrachtwagen gestuurd om de cyanide op te ruimen – een poging om het bewijs te laten verdwijnen in plaats van het probleem op te lossen.
Nu blijkt uit interne documenten dat er al jarenlang een chemisch extractieproces wordt toegepast in Suriname, zonder enige onafhankelijke controle op de milieu-impact. Dit proces wordt niet alleen gefaciliteerd door buitenlandse bedrijven, maar ook door Surinaamse onderzoeksinstituten.
Het rapport, opgesteld door UNASAT SGMT en het UNASAT Institute of Research & Development (IRD), onthult dat JINCHAN heap leaching al wordt toegepast in Brokopondo. Deze methode wordt verkocht als een “milieuvriendelijk alternatief”, maar een analyse van de chemische samenstelling roept ernstige vragen op.
De gebruikte stoffen – ammoniumthiosulfaat, natriumsilicaat en natriumhydroxide – worden gepresenteerd als minder schadelijk dan cyanide. Maar een chemische analyse uit het document laat zien dat er nog steeds vrije cyanide aanwezig is, samen met verhoogde concentraties ammoniak en chloriden, die een ernstige impact kunnen hebben op waterwegen en bodemkwaliteit.
| Chemische Stof | Mogelijke Impact |
|---|---|
| Ammoniak (NH₃) | Vergiftigt waterwegen en ecosystemen |
| Chloriden (Cl⁻) | Tast bodem en waterkwaliteit aan |
| Vrije cyanide (CN⁻) | Nog steeds aanwezig, ondanks ‘milieuvriendelijke’ claims |
| Sulfaten (SO₄²⁻) | Zorgt voor watervervuiling en verzuring |
Uit de documenten blijkt bovendien dat de Surinaamse regering deze methode zonder onafhankelijk onderzoek heeft toegestaan. De stapels ertsen worden in de open lucht verwerkt, met een verhoogd risico op chemische lekkage in de bodem en rivieren. Dit roept de vraag op waarom er geen controlemechanismen zijn en waarom de regering geen maatregelen neemt om de lange-termijngevolgen van deze methode te bestuderen.
Een van de meest verontrustende aspecten van het document is de betrokkenheid van Guangxi Senhe High Technology Ltd., een Chinees bedrijf dat gespecialiseerd is in chemische goudwinning.
Suriname heeft een lange geschiedenis van voorkeursbehandeling voor Chinese bedrijven. Van infrastructuurprojecten tot mijnbouwconcessies, China heeft een steeds grotere invloed op de economische en ecologische toekomst van Suriname.
Milieu-experts vrezen dat de introductie van JINCHAN heap leaching in Suriname niet is ingegeven door een zoektocht naar duurzame mijnbouwmethoden, maar simpelweg door commerciële belangen die de volksgezondheid en het milieu op de tweede plaats zetten.
De vraag die nu gesteld moet worden: Hoeveel controle heeft de Surinaamse overheid nog over haar eigen natuurlijke hulpbronnen?
Naast het ecologische en politieke schandaal, speelt er een ander verontrustend aspect: de onderdrukking van kritiek en onafhankelijke berichtgeving.
Een klokkenluider verklaarde: “Dit is geen toeval. Ze willen niet dat het volk begrijpt hoe ernstig de situatie is. Als mensen zwijgen, kunnen ze doorgaan met hun praktijken zonder dat er verantwoording wordt afgelegd.”
Deze angstcultuur betekent dat journalisten en onderzoekers die de waarheid naar buiten willen brengen, steeds vaker moeten vrezen voor hun veiligheid.
De onthullingen in het document maken duidelijk dat Suriname zich in een milieuramp in slow motion bevindt. Er moeten drastische stappen worden genomen om verdere schade te voorkomen.
De tijd van politieke excuses is voorbij. Als Suriname blijft zwijgen, dan zal de vernietiging van het land in hoog tempo doorgaan.
De bevolking verdient antwoorden. De wereld moet weten wat hier gebeurt. En wie niet handelt, is medeplichtig aan de vergiftiging van een natie.
