PARAMARIBO – Minister Ramadhin presenteerde zich deze week als beschermer van de medische ethiek. In werkelijkheid onthult zijn aanval op Dr. Goerdat geen nieuwe feiten, maar een oud dossier dat al in 2024 was afgehandeld. Goerdat had het bedrag van €50.000 inmiddels terugbetaald, bevestigde de minister zelf. Toch koos hij ervoor dit precies twee weken voor de verkiezingen publiekelijk opnieuw op te rakelen.
Wat als ‘zuivering’ werd gebracht, voelt steeds meer aan als een poging tot karaktermoord – en die lijkt nu terug te slaan.
De feiten zijn helder: Goerdat werd in januari 2024 door het AZP officieel aangesproken op het vragen van geld aan transplantatiepatiënten. Hij gaf het toe. Betaalde terug. En mocht gewoon doorgaan. Het ziekenhuis hield de zaak intern, minister Ramadhin zweeg.
Tot Goerdat zich verkiesbaar stelde voor ABOP. Tot hij kritiek uitte op Ramadhin. Tot hij politiek gevaarlijk werd.
En dus besloot de minister het dossier alsnog naar buiten te brengen — alsof het nieuws was. Maar in plaats van publieke bijval, roept het bij velen nu de vraag op: als dit écht zo ernstig was, waarom zweeg hij zolang?
Wat bedoeld was als publieke afrekening, keert zich langzaam tegen de minister. Want intussen wacht het personeel van het Psychiatrisch Centrum Suriname (PCS) op hun salaris. Terwijl hij interviews geeft over teruggestorte bedragen van een jaar geleden, wordt de zorgsector die vandaag onder zijn verantwoordelijkheid valt, verwaarloosd.
De bevolking is niet meer naïef. Ze ziet hoe een oude zaak wordt afgestoft omdat het electoraal uitkomt. En die doorzichtige strategie roept meer woede op dan steun.
De kritiek in de samenleving zwelt aan: niet omdat Goerdat wordt aangepakt — dat had vorig jaar moeten gebeuren — maar omdat men doorheeft dat het ministerie het alleen doet als het politiek scoort. En dat is precies waar het misgaat.
Een dossier gebruiken om iemand kapot te maken, nadat je het zelf eerder onder het tapijt schoof, maakt jou medeverantwoordelijk. Wat begon als een poging tot karaktermoord op Goerdat, dreigt nu uit te lopen op politieke zelfbeschadiging van Ramadhin zelf.
De Surinaamse bevolking heeft geen behoefte aan theaterspektakels in verkiezingstijd. Wat men wil is transparantie, rechtvaardigheid — en vooral: dat salarissen op tijd betaald worden, dat medicijnen beschikbaar zijn, en dat ministers handelen vóórdat de camera aangaat.
Karaktermoord is een gevaarlijk wapen. Soms raakt het doel. Soms keert het terug naar de afzender.
En in dit geval? De boemerang is onderweg.
Lees ook: