Op maandag 30 september 2024 sprak de Israëlische premier Benjamin Netanyahu rechtstreeks tot het Iraanse volk in een zeldzame en opvallende videoboodschap. Deze toespraak, die de spanningen tussen Israël en Iran verder benadrukt, was gericht op de inwoners van Iran en niet op hun leiders. Netanyahu beschuldigde de Iraanse regering van het verspillen van miljarden aan militaire projecten en terroristische activiteiten, terwijl het Iraanse volk lijdt onder armoede en repressie.
In zijn boodschap verwoordde Netanyahu zijn hoop dat Iran spoedig vrij zal zijn van wat hij noemde de “fanatieke theocraten” die momenteel aan de macht zijn in Teheran. Hij benadrukte dat het Iraanse regime niet om zijn eigen bevolking geeft, maar in plaats daarvan miljarden dollars spendeert aan het financieren van terrorisme en de ontwikkeling van nucleaire wapens. Dit geld, stelde Netanyahu, had beter kunnen worden besteed aan het verbeteren van het leven van de Iraanse burgers, zoals in onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur.
Netanyahu sprak ook over de gezamenlijke geschiedenis van de Joodse en Perzische volkeren en voorzag een toekomst waarin Israël en Iran vreedzaam naast elkaar zouden bestaan. Hij beloofde dat, zodra het huidige regime verdwijnt, Iran een nieuw tijdperk van welvaart zou binnengaan, waarin het land zou bloeien dankzij mondiale investeringen, toerisme en technologische innovatie.
Tijdens de toespraak benadrukte Netanyahu dat Israël aan de zijde staat van de gewone Iraniërs. Hij suggereerde dat het Iraanse volk beter verdient dan het huidige bewind, dat zijn bevolking in de steek laat om politieke en militaire doelen na te jagen die weinig ten goede komen aan de inwoners zelf. “Jullie verdienen beter”, zei Netanyahu herhaaldelijk, en hij sprak zijn vertrouwen uit dat de huidige situatie snel zal veranderen.
Deze toespraak komt op een moment van verhoogde spanningen tussen Israël en Iran, vooral na de dood van de Hezbollah-leider Hassan Nasrallah, die recent werd gedood in een Israëlische luchtaanval in Libanon. Netanyahu verwees in zijn toespraak indirect naar deze militaire actie en benadrukte dat Israël overal in het Midden-Oosten kan opereren om zijn eigen veiligheid te waarborgen. Hij noemde onder andere de eliminatie van Mohammed Deif, een Hamas-commandant, en Nasrallah als voorbeelden van hoe Israël zijn vijanden kan bereiken, ongeacht hun locatie.
De reactie vanuit Iran op Netanyahu’s boodschap was voorspelbaar vijandig. Hoewel de Iraanse regering officieel afstand nam van directe militaire betrokkenheid in het conflict in Zuid-Libanon, heeft het land zijn steun aan Hezbollah en andere militante groepen in de regio nooit onder stoelen of banken gestoken. De Iraanse autoriteiten beschuldigen Israël ervan de spanningen in de regio op te voeren door dergelijke openlijke bedreigingen en militaire acties.
Netanyahu’s boodschap aan het Iraanse volk is ongebruikelijk, aangezien dergelijke toespraken normaal gesproken gericht zijn op diplomatieke kanalen of wereldleiders. Deze directe benadering kan worden gezien als een poging om steun te mobiliseren onder de Iraanse bevolking zelf, in de hoop dat de interne druk op het Iraanse regime zal toenemen. De internationale gemeenschap, waaronder bondgenoten van Israël, zal deze stap waarschijnlijk met interesse volgen, gezien de bredere implicaties voor de stabiliteit in het Midden-Oosten.
